Kolekcja Kazańskiego Muzeum Dzieł Iwana Iwanowicza Szyszkina daje żywe wyobrażenie o artystycznym dziedzictwie wybitnego malarza krajobrazu, osobliwościach twórczej struktury jego dzieł w różnych okresach twórczości, ujmując umiejętności jego pędzla i dłuta. Obraz „O korzeniu w dębowym gaju” wyróżnia się szczególną mocą ekspresyjną, zakresem i mocą obrazu.
Jest to jeden z tych słynnych obrazów Szyszkina, który zasłużył mu na sławę jako założyciela epickiego krajobrazu Rosji, piosenkarza rozległych przestrzeni, bezkresnych odległości, potężnych lasów, które tworzą piękno rodzimej przyrody. Obiekt samego obrazu, dębowy gaj, umożliwia stworzenie monumentalnego dzieła, ale artysta wzmacnia heroiczny dźwięk naturalnego motywu za pomocą plastikowych środków.
Wybiera niski punkt widzenia, który pozwala powiększyć skalę drzew: podkreśla kontrast poziomych planów pól uciekających w dal z pionami pni odwiecznych dębów; stara się uogólnić formę, unikając nadmiernych szczegółów obrazu. Monumentalność obrazu przyrody przyczynia się do fragmentacji niektórych szczegółów obrazu.
Zatem gałęzie drzewa na pierwszym planie wykraczają poza płótno, co wzmacnia wrażenie gwałtownej huśtawki i mocy leśnego olbrzyma. Obraz został namalowany przez artystę na podstawie szkicu i materiału do nauki zebranego podczas podróży do Ebabugu w 1871 roku. Jak zwykle u I. I. Szyszkina, przedstawia konkretne miejsce, będące dokładnym „portretem” określonego obszaru. Świadczy o tym w szczególności oryginalna nazwa obrazu „Oak Grove near Elabugi”.
Wśród innych dzieł artysty została kupiona przez kupca pierwszej gildii, który stał się sławnym hodowcą, P. K. Ushkov, z którym Szyszkin utrzymywał przyjazne stosunki.
W okresie rewolucyjnym obraz zniknął z pola widzenia, a dopiero w 1926 r. Został odkryty na strychu budynku zarządzania fabryką Zakładów Chemicznych Bondyuzhskiego, a jednocześnie oddział muzeum Tatnarcompros został przeniesiony do muzeum w Kazaniu.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)