Martwa natura z bakłażanami – Henri Matisse

Martwa natura z bakłażanami   Henri Matisse

Kompozycja „Martwa natura z bakłażanami” opiera się na połączeniu różnych planów. Matisse porzuca perspektywę i umieszcza lokalne plamy kolorów na płótnie. W tym sensie powtarza poszukiwania artystyczne Cezanne'a, które zaowocowały słynnymi martwymi naturami tego ostatniego, w szczególności „Martwa natura z Kupidynem”.

Ponadto, według niektórych badaczy, duża liczba planów przypomina złożoną kompozycję słynnego obrazu Menina Diego Velasqueza.

Starannie przemyślane rozmieszczenie przedmiotów – drzwi, okna, zasłony, lustra, stołu – tworzy złożone wrażenie głębi, a zarazem płaskości przestrzeni kompozycyjnej. Z powodu braku perspektyw funkcje tworzenia głębi przestrzeni Matisse przypisywał wyłącznie kolorom, a dokładniej kontrastom kolorystycznym.

Tradycyjnie martwe natury są uważane za realistyczne obrazy, ponieważ reprezentują całkiem realne, jeśli nie powiedzieć, przedmioty codziennego użytku. Jednak w przypadku „bakłażana” Matisse twierdzi, że „mogą istnieć opcje”. Oferuje swoje własne, czysto dekoracyjne, spojrzenie na gatunek martwej natury.

Wszystkie poziome części sieci są na tym samym poziomie. Nawet otwarte okno sprawia wrażenie zwykłego elementu dekoracyjnego. I tylko dwa przedmioty – dzbanek i statuetka na stole – naruszają integralność tej płaszczyzny.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,00 out of 5)