Obraz francuskiego artysty w stylu rokoko Francois Bouchera “Art Geniuses”. Rozmiar obrazu to 72 x 74 cm, olej na płótnie. Według starożytnych poglądów włoskich geniusze są bogami patronami, którzy byli w każdym człowieku od chwili jego narodzin i towarzyszyli mu wszędzie, jako drugie “ja”.
W mitologii rzymskiej geniusz jest bóstwem, duchem patrona klanu, rodziny, wspólnoty obywatelskiej.
Pierwotnie uosabiał męską siłę życiową. Uważano go również za niezależne bóstwo, które narodziło się wraz z mężczyzną i określiło jego drogę życiową. Byli nie tylko geniusze osób, które decydowały o ich woli i działaniach, ale także geniusze ludów, legionów, zgromadzeń, miast, krajów, obozów, sztuk, teatrów, a nawet bogów, którzy składali im ofiary.
Geniusze z miejsc najczęściej przedstawiano jako węże, a reszta geniuszy była przedstawiana jako ludzie z róg obfitości i kielich ofiarny w rękach. Jeśli geniusze były przedstawiane podczas ofiary, to według zwyczaju rzymskiego ich głowa była na wpół zamknięta togą: takie obrazy domowych geniuszy znaleziono w Pompejach.
Posąg geniusza ludu rzymskiego stał na forum w Rzymie. Kult geniuszu każdego cesarza miał ogromne znaczenie. Kiedy August we wszystkich 14 częściach Rzymu był posągami swojego geniusza.
W różnych językach europejskich słowo geniusz jest używane w innym znaczeniu i ma różne odcienie; Francuzi są najbardziej marnotrawni z niego, którzy oprócz swoich szczególnych cech osobistych, oznaczają także ducha złożonych i zbiorowych zjawisk; mniej więcej tak samo, ale mniej hojnie, używaj tego słowa przez Brytyjczyków; Niemcy mają tendencję do ograniczania go do dziedziny twórczości artystycznej i spekulacji; wśród Niemców, a także wśród Rosjan, pojęcie geniuszu bardziej różni się od talentu niż od Francuzów i Brytyjczyków.